از پتری دیش تا عطر
از پتری دیش تا عطر
در سال 1888، آلبرت باور ( Albert Baur ) به شدت در حال تلاش برای یافتن ترکیب شیمیایی با قابلیت انفجار بود. سی سال از زمان تولید تری نیترو تولوئن ( TNT) می گذرد و انچه که “باور” سنتز کرد قطعا کمتر از TNT قابلیت انفجار داشت اما یک برتری هم داشت: “یک بوی شاخص”. آنچه که او خلق کرد رایحه ای گرم و ملایم داشت و آن را “مشک باور ( Baur musk)” نامید. این ترکیب به پایه بسیاری از عطرهای محبوب تبدیل شد و دنیای چند میلیارد دلاری رایحه های سنتزی را راه اندازی کرد.
به دلیل پیشرفت شیمی آلی در نیمه دوم قرن نوزدهم، چندین عطر سنتزی دیگر در کنار “مشک باور” متولد شدند که نقطه عطفی در ساخت عطر بودند. روغنهای طبیعی حاوی صدها مولکول هستند ، اما تنها تعداد معدودی از مولکولها مسئول ایجاد رایحه ی متمایز می باشند. برای ساختن رایحه های مصنوعی ، شیمی دان ها روغن های طبیعی را به منظور شناسایی مولکول های موثر، تجزیه و تحلیل کرده و سپس این مولکول ها را در آزمایشگاه سنتز می کنند.
مفهوم جمع آوری بو به صورت مولکول به مولکول، با تهیه یک کپی ارزانتر از روی رایحه طبیعی بسیار متفاوت است. برای مثال، رایحه طبیعی رز، از سه ترکیب عمده 2- فنیل اتانول، ژرانیول و سیترونلول تشکیل شده است. در کنار اینها، مولکول های فراوان دیگری همچون فیکساتورها و … جنبه هایی به رایحه می افزایند که نتیجه ان، ایجاد تفاوت های ظریف نسبت به یک گل خاص یا عصاره ی آن است. بعنوان مثال، اکسید رز، دارای تاپ نوت سبز و خشک است.
عطرهای سنتزی نسبت به روایح طبیعی دارای پروسه ی تولید ارزانتری بوده و می توانند بدون شکستن و یا از بین رفتن، با مواد شیمیایی قدرتمندی مثل پاک کننده ها مخلوط شوند. بنابراین کمپانی ها شروع به استفاده از روش های سنتزی برای تولید عطرها کردند. طبیعت مصنوعی عطرهای مدرن آنها را تبدیل به یک ترکیب بسیار هیجان انگیز می کند.
با گذشت زمان ، این رویکرد به یک صنعت غول پیکر، بسیار رقابتی و فنی تبدیل شده است. شرکت های عطرسازی و علاقه مندانش به طور مداوم برای تولید رایحه های بهتر، فن آوریهای جدیدتری را دنبال می کنند و نتیجه همکاری دانشمندان و شرکت های عطرسازی ، تبدیل شدن فرآیند تولید عطر به یک تعامل جذاب بین علم ، تجارت ، شانس و خلاقیت می باشد.
در حالی که شیمی آلی منجر به پیشرفت چشمگیری در تولید عطر شده است ، رام کردن قدرت شیمیایی سیستم های بیولوژیکی، نوید تولید عطرهای آینده را می دهد. دانشمندان، پیش از این از مهندسی ژنتیک برای تولید داروها و مولکولهای سوخت استفاده کرده اند. امروزه برخی از آنها استفاده از این دانش را در ساخت عطرهای مصنوعی آغاز کرده اند.
